piątek, 9 marca 2012

prolog .


You know that I could use somebody .


PROLOG .

Przeżyłam szok. Nigdy nie zapomnę tej sceny. Robiło się późno więc postanowiłam zrobić kolację. Mama była do góry, więc weszłam szybko po schodach i zaczęłam pukać . Dobijałam się do jej pokoju od dobrych dziesięciu minut, nikt jednak nie odpowiadał. Pozwoliłam sobie cichutko uchylić drzwi w obawie, że mogę kogoś obudzić. Moja rodzicielka leżała nie przytomna na podłodze. Przestraszyłam się , była cała blada . Podbiegłam do niej krzycząc, mając nadzieje, że śpi i zaraz się obudzi, że zaraz otworzy swoje przepiękne niebieskie oczy i sama się podniesie. Tak się jednak nie stało..
Moja mama zmarła dokładnie pół roku temu, czyli czternastego marca. Jednak do tej pory wraz z tatą nie mogę się otrząsnąć. Nie mogę wyobrazić sobie życia bez niej, nawet nie wiedziała jak bardzo ją potrzebuje . Była mi bardzo bliską osobą. Kochałam moich rodziców całym sercem i darzyłam ich szacunkiem. Jako, że jestem jedynaczką byłam ich oczkiem w głowie. Nikt nie może mi jej zastąpić. Nigdy nie podniosłam na niej głosu. Często byłam obrażona, że na coś mi nie pozwala, jednak szanowałam jej zdanie.  Mój tata Tomas Conwell czuł ból, widziałam to w jego oczach pełnych łez. Chciał zacząć od nowa dlatego postanowił zostać menagerem jakiegoś znanego zespoły. Niestety los chciał, że mam jeszcze siedemnaście lat, a to o rok za mało bym mogła zostać tu sama. Zostałam zmuszona do wyjazdu z mojego kochanego Glasgow na rzecz Londynu. Kto by o tym nie marzył ? Wyjazd do stolicy Wielkiej Brytanii dla wielu był spełnieniem marzeń, lecz nie dla mnie. Miałam tutaj przyjaciółkę, Nathaly. Znałyśmy się od piaskownicy, każdą wolną chwilę spędzałam z nią. Była osobą, której mogłam powiedzieć wszystko a nawet się wypłakać . Nie miałyśmy przed sobą tajemnicy. Nie chciałam opuszczać, ale wiedziałam, że tata bardziej mnie teraz potrzebuje. Zostałam mu tylko ja, stracił wszystkie inne osoby, które kochał. Moi dziadkowie zginęli w wypadku gdy ja byłam mała. Londyn nie był tak daleko, zawsze mogę tu wracać. Nie wiem ile to wszystko potrwa, jednak wiem, że tak szybko tu nie wrócę . Tak więc zaczyna się przygoda po Europie Olivii Conwell. 

3 komentarze: